काठमाडौं-सिजल एन्ड सिस्टर एलएलसी अमेरिकाका संस्थापक तथा समाजसेवी पेन्सल भेनिया निवासी मेघ सुवेदीको जन्मदिनको अबसरपारी संस्थाको नेपालमा रहेको सिजल एण्ड सिष्टर फाउण्डेसनका अध्यक्ष संचित भण्डारीको संयोजकत्वमा सफलता एचआइभी शिक्षासदन कीर्तिपुरका बालबालिकालाई सहयोग गरिएको छ ।
यस भन्दा अघिका दिनहरूमा पनि थुप्रै असाहय आश्रम तथा बिपदका बेला सहयोग गर्दै आएको र जाजरकोटमा भुकम्प पिडितहरूलाइ ५० लाख भन्दा बढिको राहत सहयोग गरेको थियो । साथै जुनसुकै अबस्थामा पनि फाउन्डेसन सहयोगका लागि तत्पर अघि बढी रहने फाउन्डेसन नेपालका अध्यक्ष सन्जित भण्डारीले जानकारी दिनुभयो ।
निर्देशक, कार्यक्रम आयोजक तथा समाजसेवी समीर लामाले संचालन गरेको कार्यक्रममा चलचित्र निर्देशक मदन घिमिरे, संगीतकार राजेन्द्र बजगाईं, सञ्चारकर्मी तथा समाजसेवी राज लुर्इटेल, निर्देशक जीवन शाही, सञ्चारकर्मी तथा गीतकार गीता अधिकारी, फाउन्डेसनका कार्यक्रम सम्योजक राजन भन्डारी, फाउन्डेसनकै सचिव तथा कोषाध्यक्ष डिल्लीराम सिग्देल, सदस्य संगीता खड्का, फोटोग्राफर, निर्देशक तथा सञ्चारकर्मी कुबेर तामाङ, छिटो पोष्टका स्वस्तिका पन्थी, दिपेश गुरुङ र चुरो खबरका सम्पादक तथा गायक प्रमोद डिजिको उपस्थिती थियो।
उक्त कार्यक्रममा सफलता एचआइभी शिक्षासदनकी प्राध्यापक र शिक्षकलाई राहत हस्तातन्तरण गरिएको थियो । साथै कार्यक्रममा केक काटेर रमाइलो पनि गरिएको थियो । सो अवसरमा सदनकी बालिकाले गाएको गीत सुनेर संगीतकार राजेन्द्र बजगाईंले गीत रेकर्ड गरिदिने प्रतिबद्धता पनि जनाउनुभएको थियो ।
Kathmandu – Tsering Pemba Sherpa, a renowned Nepalese mountaineer and IFMGA-certified international mountain guide, has become a beacon of courage and resilience in the world of high-altitude climbing. Born on December 12, 1985, in the remote Rawaling Village of Gaurishankar-1, Dolakha, Tsering Pemba grew up surrounded by the majestic Himalayan peaks. His parents, Ang Chhiri Sherpa and Furdiki Sherpa, along with his grandparents, Nima Chhiri Sherpa and Pemfuti Sherpa, played a pivotal role in shaping his passion for the mountains and his dedication to helping others.
Tsering Pemba's mountaineering achievements are nothing short of extraordinary. With 11 successful summits of Mount Everest out of 17 attempts, he has also conquered other challenging peaks, including 8 ascents of Manaslu, 15 of Ama Dablam, and successful climbs of K2, Broad Peak, Cho Oyu, Himlung, Kilimanjaro, Denali, and two summits of Lhotse. Additionally, he has scaled six 8,000-meter peaks, earning him recognition as one of Nepal’s most accomplished climbers.
Beyond his climbing achievements, Tsering Pemba has distinguished himself as a lifesaving hero in some of the most perilous environments. In 2010, he led a rescue operation after an avalanche on Cho Oyu, saving Nepalese and Tibetan climbers. He was a key figure in the 2012 Manaslu avalanche rescue, saving multiple lives. In 2014, during the Khumbu Icefall tragedy on Everest, he rescued his critically injured brother-in-law. Following the devastating 2015 Nepal earthquake, Tsering Pemba worked tirelessly to rescue over 50 injured climbers at Everest Base Camp. In 2021, he led a six-day mission to recover the bodies of three French climbers after an avalanche on Mingbo Eiger. Most recently, in 2024, he saved a Macedonian climber in critical condition during a descent on Mount Lhotse.
When not climbing, Tsering Pemba dedicates his time to mentoring aspiring mountaineers. As a winter instructor in Nepal and a summer expedition leader in Norway, he ensures the next generation of climbers are equipped with the knowledge and skills needed for safe ascents.
Tsering Pemba Sherpa’s legacy as both a world-class mountaineer and a compassionate rescuer has earned him admiration worldwide. His story, rooted in the Sherpa community's rich traditions and values, is a testament to the strength and spirit of Nepalese climbers. As he continues his journey, Tsering Pemba remains an inspiration to adventurers and a symbol of hope and humanity on the world’s highest peaks.
ललितपुर । ललितपुर स्थित केन्द्रिय सदर चिडियाखाना अगाडी संचालनमा रहेको ल्होत्से थकाली रेष्टुरेष्ट शान्त, मनोरम एवं पारिवारिक वातावरण माझ खानाको स्वाद लिन चाहने पारखीहरुका लागि उत्कृष्ट गन्तव्य । भिन्टेज डि होमद्धारा संचालित यस रेष्टुरेष्ट लामो समयको तयारीका साथ पूर्ण गृहकार्य गरेर संचालनमा आएको हो । सदर चिडियाघरको अग्रभागमा अवस्थित ल्होत्से थकालीबाट चिडियाघर भित्रका केहि मनोरम दृश्य समेत हेर्न सकिने सुविधा छ भने यहाँ स्थित एन्टिक सामाग्रीहरुसहितको भित्री बनावट र सजावटे अति नै आकर्षक छ। जसले यहाँ आउने जो कोही पाहुनाहरुलाई सजिलै लोभ्याउने ल्याकत राख्ने गर्दछ । यसका अलवा ओपन किचन ल्होत्से थकालीको अर्को महत्वपूर्ण बिशेषता हो । स्वयं आफनै आखाँले सफा र स्वस्थकर किचन देखेर निर्धक्कले खानाको मज्जा लिने अवसर यहाँ आउने पाहुनालाई उपलब्ध छ । बरिष्ठ कलाकार मदनकृष्ण श्रेष्ठका सुपुत्र कलाकार यमन श्रेष्ठको व्यवस्थापनमा संचालित ल्होत्से थकाली कलाकार एवं राष्ट्रि«य आयामका व्यक्तित्वहरुको जमघट हुने थलो पनि हो । जसबाट यहाँ आउने पाहुनाहरुले आत्मियपनको महशुस गर्ने गर्दछन् ।
मल्टिकुजिन ल्होत्से थकाली रेष्टुराँले एकैपटक १०० जनासम्मलाई सेवा दिन सक्ने क्षमता राख्दछ । सेमिनार तथा मिटिङ्ग हल तथा सांगितिक एवं साहित्यिक प्रस्तुतीका लागि स्टेजको व्यवस्था रहेसँगै यहाँ समय समयमा सांस्कृतिक कार्यक्रमहरु समेत हुने गर्दै आएको छ ।
सहरभित्र कोलाहलबाट पर रहेर परिवार एवं साथीभाईसँग स्वस्थ र स्वच्छ हावा, शान्त र रमाइलो प्राकृतिक सौन्दर्य मनमोहक दृश्य, विभिन्न प्रजातिका वनस्पतिसाथै जीवजन्तुहरू अवलोकन गर्दै ल्होत्से थकालीमा डिनर, लन्च तथा ब्रेकफाण्ट एवं जमघट र पार्टि गर्दै आनन्द लिन सकिन्छ । तसर्थ पनि ल्होत्से थकाली उपत्यकाबासी तथा अन्य आन्तरिक एवं बाह्य पर्यटकको आकर्षक गन्तव्य बन्दै आएको छ ।
त्यसो त ल्होत्से थकालीले हालै मात्रै नयाँ मेनु सार्वजनिक गरेको छ । बेलायतलाई कर्मभूमि बनाउदै विगत २६ वर्षदेखी खानाको अन्वेषणमा सकृय रहदै ग्लोबल रिसर्च एण्ड डेभलपमेण्ट सेफका रुपमा विश्वभर चर्चा कमाएका बिनोद बरालले तयार पारेका हुन् । मेनु तयार पारेपछि उनले भनेका छन् २६ वर्ष लण्डन बसाई पश्चात हिमालयको स्वाद ल्होत्से थकालीको रोमाञ्चक टोलीमा सामेल हुन पाउनु मेरो लागि सौभाग्य हो। आज, हामी हाम्रो नयाँ ट्रायल मेनु सुरु गर्न पाउँदा हर्षित छौं। हाम्रो भान्सा टोली सिक्ने चरणमा भएकोले हामी हरेक प्रतिक्रियाको स्वागत गर्दछौं। त्यसो त बरालले ल्होत्से थकालीका किचन सुपरिवेक्षक समेत हुन् । ल्होत्से थकालीको किचन विश्व स्तरिय र स्वस्थ्यकर रहेको दाबी उनले गरेका छन् ।ल्होत्से थकालीले पस्कने स्वस्थकर खानाका साथ ग्राहकले स्वाद र सन्तुष्टि दुवै प्राप्त गर्ने बरालले बताए ।
हरेक पाहुनालाई भगवान मान्ने नेपाली आतिथ्यताको साँचो भावनामा ल्होत्से थकालीले सबैलाई पाहुना व्यवहार गर्दै सेवा गर्ने गरेको संचालक यमन श्रेष्ठ बताउँछन् ।पेय पदार्थका पारखी देखी खाना र खाजा साथै जन्मदिन पार्टीहरू, भेलाहरू, अफिस बैठकहरू वा, कुनै पनि उत्सवको लागि ल्होत्से थकाली उपर्युक्त रहेको पनि श्रेष्ठ बताउँछन् ।
Kathmandu l Saroj Ojha, a journalist, writer and social personality of Nepal has made history by presenting excellence in all three fields by receiving prestigious awards. Dada Sahev Phalke in the field of communication, Mahatma Gandhi in the memory of Mahatma Gandhi and Bhanu Singha literary award in the memory of legend Rabindranath Tagore in the literature. Receiving these 3 awards from different genres he has made history by becoming the only person to receive three important international honors in 3 different fields. Ojha, who received the Dadasaheb Phalke Television Award for Communication in Mumbai, India under the international category in 2023, received the Social Award held in Delhi in the same year.
Ojha has achieved this success by achieving three different categories of honors established in the name of non-violence and pacifist Mahatma Gandhi, writer Rabindranath Tagore and veteran film director, writer and promoter Dadasaheb Phalke.
He recently won the Bhanusingh Literary Award given in memory of the immortal legacy of the writer Rabindranath Tagore by winning the securing place in top eleven in the recently held Duet Poetry Writing Competition.
Along with 11 world poets from 6 other countries, Ojha presented the best work in the duet poetry writing competition and received the Bhanusingh Literary Award, which became history. Indian poet Dr. Tasneem Ustad was his duet. They had presented their pen art in the subject of the eyes as a couple in duet poetry.
Bhanusingh Literary Award to 11 Global Poets
In the festivel organized by The Daily Global Nation in Dhaka, Bangladesh and Global Writers Academy in Kolkata, India to commemorate the immortal legacy of writer Rabindranath Tagore 11 global poet received Bhanusingh Literary Award. Among the award winners are Mesodenian poet Gordana Andonovska, Kenneth Maswabi from Votswavana, Miriam Gazelle Ben Brahim from Tunisia, Marlon Salem Gruzo Bondroff from the Philippines, Elmaya Kabarova from Azerbaijan, Saroj ojha from the Nepal and Indian poets Kumar Malay, Shuchi Patra, Harshad Pandit, Dr. Tasneem Ustad, Debshrita Basu.
In a true celebration of the timeless artistry and lasting impact of the legendary poet, 48 poets across the globe entered the competition as the Global Writers Academy invited poetry in writing through a virtual platform. Bhanusingh Award is given to commemorate the birth anniversary of Rabindranath Tagore. Bhanusinha poems, considered a traditional genre of Indian poetry, describe the love between Radha and Krishna.
Under the visionary leadership of Biswananda Sinha, the Bhanusingha Literary Award has emerged as a beacon of excellence, celebrating the transformative power of poetry and the discovery of new talents. "This award is more than a simple honor," Sinha remarked. "It is a testament to the irrevocable commitment to literary excellence and the unwavering dedication to the promotion of literature."
The award was bestowed marking commemorating birth anniversary of Rabindranath Tagore, a true celebration of the timeless artistry and enduring influence of the legendary poet. The laureates, unite by their shared passion in a written form through the Global Writers Academy virtual platform.
"These poets laureate represent a tapestry of literary brilliance," remarked President Sinha "Their works not only delight and enrich poetry lovers but also serve as a testament to the power of the written word to transcend boundaries and touch the universal human experience" he said.
काभ्रेपलाञ्चोक – सामाजिक सेवा गर्नका लागि मन त हुने नै भयो । समाजसेवा गर्न तन मन र धन चाहिने रहेछ । हरेक मानिस सुखमय जीवनशैलीका लागि दिन रात दौडिरहन्छन् । समाजमा त्यस्ता मानिसहर पनि भेटिन्छन् । जो समाजका लागि दौडने गरेको पाईन्छ । र, जो समाज र देशका लागि दौडन्छन्, उनै मानिस महान हुन् । समाजका लागि अनवरत रुपमा दौडनेमध्येका एक महिला हुन्, अनिला कायस्थ । पछिल्लो समय समाजसेवाका क्षेत्रमा धेरै व्यक्ति–व्यक्तित्वहरू जोडिने क्रम बढेको छ । काभ्रेपलान्चोक जिल्लामा अनिला कायस्थ सुपरिचित नाम हो । बनेपा नगरपालिका वडा नं. ७ मा बसोबास गर्ने कायस्थ समाजसेवा गर्न निकै रुचि राख्नु हुन्छ । युवा अवस्थाको सुरुवात देखिनै सामाजिक सेवामा लाग्नु भएको उहाँले अनुकरणीय सामाजिक एवं मानवीय सेवा प्रदान गर्दै आउनुभएको छ स्व. पिता रामचन्द्र कायस्थ र स्व. माता चन्द्रदेवी कायस्थको छोरी हुन् अनिला कायस्थ । वास्तवमा सामाजिक सेवा के हो ? कसरी गर्ने ? भएकाले भन्दा नभएका धेरैले सामाजिक काम गरिरहेको पाइन्छ यस्तो हुनु कत्तिको सकारात्मक वा नकारात्मक हो ? यिनै बिषयमा रहेर हाम्रा सम्वाददाता अरबिन्द्र गौतमले समाजसेवी अनिला कायस्थसँग गरेको कुराकानी
समाजसेवामा कसरी लाग्नुभयो ?
म सानो उमेर देखि नै सबैलाई सहयोग गर्नु पर्छ भन्ने भावनाको व्यक्ति हुँ । स्कुल जिबन देखी नै साथी भाइहरुलाई मैले सकेको सहयोग गर्दै आएको थिए । पछि बिस्तारै सामाजिक संघ संस्थाहरु सँग आबद्ध हुँदै आफुले जति सकिन्छ त्यति सहयोग गरिरहेको छु । बेसाहारा, टुहुरा बालबालिकाहरुलाई उद्दार गरेर सहयोग गर्ने गरेको छु । आर्थिक अभावका कारण गम्भीर स्वास्थ्य समस्या भएकाहरुलाई आर्थिक सहयोग सके जति गरेको छु । मेरो बुवा राजनितिक र सामाजिक जिम्मेवार व्यक्तित्व हुृनुहुन्थ्यो । उहाँको एक्लो सन्तान भएकोले होला म सामाजिक कार्यमा लाग्न मलाई पनि अझ बढी मोहीत बनाउदै आयो र त्यसैले समाजसेवा प्रति झन झन लालाहित बढ्दै गएको छ ।
०समाजसेवा गरेर तपाईलाई के मिल्छ ?
निस्वार्थ भावले समाजको हित वा भलाईका लागि गरिने सेवाले आत्मसन्तुष्टि र मेरो परिवारको राम्रो सस्कारको रुपमा लिन्छु । अरुको दुखमा, समस्यामा सहयोग गर्नु र समाजमा भएका समस्याको समाधान गर्नु नै मेरो आवश्यकता पुरा भएको अनुभव हुन्छ । त्यस्तै गरी आफु बसेको गाउँ, समाज, छरछिमेक वा वरपर सबैको हित, उन्नति र प्रगतिका निम्ती गर्नु पर्ने कार्यहरु मैले सके सम्म गर्ने गरेको छु । जहिले र जुनसुकै समयमा पनि तयार हुनेछु । यो नै मेरो खुशि र आत्मसन्तुष्टि हो ।
समाजसेवा गर्नुको मुख्य उद्देश्य ?
सेवा गर्नु भनेको मेरो बुवाको चाहाना थियो र उहाँ पनि समाजिक तथा राजनितिक कार्यमा सक्रिय व्यक्ति हुनुहुन्थ्यो । त्यसैले मेरो पनि समाजसेवा गर्ने भावनाका साथ विभिन्न संघसस्था तथा व्यक्तिहरुलाई गएर आफुले सक्ने सहयोग गर्ने गरेको छु । उनीहरुलाई मेरो सानो सहयोगले कसैको जिवन पविर्तन हुन सकोस र कुनै संस्था या समुहले प्रगतीको लागि राहात पुगोस भन्ने उद्देश्यले समाजसेवा गदै आएको छु । मेरो बुवाको चाहाना र सभ्य मानव समाजको परिकल्पना हो भन्ने लाग्दछ ।
पछिल्लो समय असली समाजसेवी पछाडी परेको अवस्था छ नि ?
हाम्रो समाजमा विभिन्न प्रकारका मानिस हुँदा रहेछन् । कसैले असल काम गर्छन् भने कसैले नराम्रा काम गर्छन् । असल काम गर्नेहरु अरुको खुसीमा आफ्नो खुशी देख्दा रहेछन् । खराब काम गर्नेहरु दुःख दिन्छन् र अरुको दुःखमा आफ्नो खुसी देख्दा रहेछन् । समाज सेवा भित्र राजनिति हुनु सामाजिक संजालको गलत प्रयोग पनि हो फेरी समाज सेवा देखिन र अगाडी आउनको लागि गर्ने पनि हैन । त्यसैले यस्ता विभिन्न प्रकारका क्रियाकलपले असली समाजसेवीहरु पछाडी परेका हुन्।
तपाईले अहिलेसम्म कहाँ कहाँ सहयोग गर्नु भएको छ ?
बनेपा नगरपालिका रहेको धनेश्वर आधारभूत माध्यामिक विद्यालय पनौति, मुकतिनाथ मन्दिर (ठाडोबाटो) आजाद माध्यामिक विद्यालय बनेपा, मानव कल्याण समाज धुलिखेल, बाल मन्दिर माध्यामिक विद्यालय (धुलिखेल), चण्डेश्वरी मन्दिर (बनेपा), भिमसेन मन्दिर (शसी पानी) बनेपा, शिर मेमोरियल हस्पिटल (बनेपा) लाई सहयोग गरेको छु ।
वास्तवमा सामाजिक सेवा के हो ?
अरुको दुख, समस्यामा सहयोग गर्नु र समाजमा भएका समस्याको समाधान गर्नुलाई समाज सेवा भनिन्छ । समाजमा बसेपछि सरसहयोग, आपसी सम्बन्ध, एकता, लेनदेन हुनु पर्दछ । अरुलाई समस्या परेमा सहयोग गर्नु पर्दछ । समाज सेवा भनेको समाजमा रहेर मानवको सेवा गर्नु हो । यसको मतलब समस्यामा परेका मानिसहरूलाई मद्दत गर्नु हो । समाजको सामाजिक अवस्था सुधार गर्न व्यक्ति वा संस्थाले गर्ने सेवालाई ‘समाजसेवा’ भनिन्छ । यसले खाँचोमा परेका र पिडितहरूलाई मद्दत गर्ने जनाउँछ । यो स्वैच्छिक सेवा हो । समाजसेवाले गर्दा समाजको र देशको विकास हुन्छ । मनैदेखि आर्थिक भौतिक तथा नैतिक रुपमा खुल्ला मनले समाज प्रति सधै आफ्नो तर्फबाट हुन सक्ने साथ सहयोग खवरदारी गरि रहने सत्य र न्यायको लागि लडनु समाज सेवा जस्तो लाग्छ ।
समाजसेवा गर्ने रहर हुदैमा समाजसेवा गर्न सम्भव छ ?
समाजसेवा गर्ने भन्ने कुरा मानिसले गर्छु भनेर मात्र हुदैन। जुन व्यक्तिलाई समाजसेवा गर्न आफ्नो भित्र आत्माबाट आउनु पर्दछ । मानिससँग पैसा छ भन्दैमा समाजसेवा गर्दछन् भन्ने हुदैन उसको आफ्नो भित्री मन देखि आउनु पर्दछ । त्यसैले समाजसेवा गर्न रहर हुदैमा समाजसेवा गर्न सम्भव हुन्छ जस्तो लाग्दैन । समाजसेवा गर्ने मानिसमा आफ्नो इच्छा वा चाहाना छ भने उसले जसरी पनि जुन ठाउँबाट नि आफुले सकेको जति अरुलाई सहयोग गर्न सक्छ ।
समाजसेवा : पेसा कि चरित्र ?
मानिसको जीवनमा व्यस्तता बढेको छ । पहिलाको समयमा जस्तो मानिसको जन्मस्थान, कार्यस्थान र वासस्थान एकै स्थान नभई अधिकांशको फरक स्थानमा हुंँदै गएको छ । स्वयंसेवी भावना हाम्रो रगतमा छ र आम चरित्र हो । यो चरित्रलाई मानवीय उद्धार र सामाजिक उत्थानको पक्षमा उपयोग गर्न फरक पेसा र व्यवसाय गर्नुपर्छ अथवा समाजसेवालाई नै पूर्ण रूपमा अपनाउनु पर्छ भन्ने सोचाइ राखियो भने समाजसेवा नै पेसा हो भने यो गलत हो जस्तो लाग्छ । उता समाजसेवालाई नै मूलमन्त्र मान्दै राजनीतिमा होमिएका स्वयंसेवीहरू समेत पदमा जाने वित्तिकै आकर्षक तलब भत्ता र अनेक सुविधा लिने प्रचलन संस्थागत भएको छ । दान दिनु, अरूको सेवा गर्नु, मानव कल्याणमा केही न केही योगदान दिनु भन्ने हाम्रो परम्परा नै भएकोले मानव कल्याणको नाममा आह्वान हँुदा सानो प्रयत्नले पनि उल्लेख्य दान वा चन्दा सङ्कलन हुनु स्वाभाविक हो । त्यसैले मलाई समाजसेवा भनेको चरित्र हो भन्ने लाग्द छ ।
मध्यस्तकर्ता बनेर पनि सहयोग गर्ने प्रचल्न बढ्दै गएको छ यसमा तपाईको भनाइ ?
समाजसेवा गर्ने मानिसमा चाहाना मात्र भएर हुदैन । आर्थिक, सामाजिक र भौतिक वस्तुहरुको आवश्यक पर्दछ । सबै मान्छेहरु संग सम्पुर्ण हुन्छ भन्ने छैन । त्यसैले मानिसहरुमा समाजसेवा गर्ने इच्छा हुदा यसरी मध्यस्थाकर्ता भएर कार्य गर्न पनि सकिन्छ । समाजसेवाको नाममा विभिन्न प्रकारका नकारात्मक कार्यहरु फैलिएको छ । मध्यस्तकर्ता भएर समाजसेवा गर्ने जस्ता कुरा सबैको ठाउँमा सबैको पहुच पुग्दैन जिम्मेवार भएर गर्नु ठिक हो।
सामाजिक सेवाका लागि आर्थिक श्रोत कसरी व्यवस्थापन गर्नु हुन्छ ?
सामाजसेवा गर्न आर्थिक मात्र हुनु पर्छ भन्ने छैन जस्तो लाग्छ । जुन मान्छेमा समाजसेवा गर्छु भनेर आफु भित्र हुनु आवश्क छ जस्तो लाग्छ, मैले गर्ने समाज सेवामा मेरो हैसियत अनुसारको गर्छु र यसमा मेरो घर परिवार सबैले साथ दिनु हुन्छ ।
समाजसेवाबाट कतिको आत्मसन्तुष्टि मिलेको छ ?
समाजसेवा गर्दा मलाई सबै भन्दा धेरै आत्मासन्तुष्टि मिल्ने गरेको छ । मैले जीवनको ठुलो सन्तुष्टी नै यहीबाट पाएको छु । मेरो परिवार यसैमा खुशी छन् । समाजसेवा गर्दा सबै भन्दा धेरै आत्मसन्तुष्टि म भन्दा पनि मेरो पविार मिलेको छ
समाजसेवा कसरी गर्ने हो ? पुगीसरी भएपछि कि मध्यस्त बनेर हो ?
समाजसेवा कुनै पनि तरिकाबटा गर्न सकिन्छ । समाजसेवा गर्न अरुको देखासिकि गर्नु पर्छ भन्ने छैन । समाजसेवा गर्न आफुले सक्ने सहयोग गरेर वा अरुलाई साथ तथा सपोट गरेर पनि गर्न सकिन्छ । मान्छेले आफुले पुगीसरी आएर मात्र समाजसेवा गर्ने भन्ने हुदैन जस्तो लाग्छ मलाई जुन व्यक्तिलाई म समाजसेवा गर्छु भन्ने कुरा आफु भित्रबाट नै आउन पर्ने हुन्छ। समाजसेवा गर्न खाली सफा मन र जिम्मेवार हुनु जरुरी छ।
काठमाण्डौ– पावर ईन्टर नेशनल मिडिया नेपाल (पिम नेपाल) को आयोजनामा सम्पन्न हुन गैरहेको सातौं संस्करणको राष्ट्रिय समावेशी म्यूजिक अवार्ड (निम अवार्ड ) २०२४ को मनोनयन सार्वजनिक भएको छ ।
निम अवार्डको सातौं संस्करणको कार्यक्रमको व्यवस्थापकिय जिम्मेवारी एरा प्रोडक्सन प्रा.लि.ले लिएको छ । विभिन्न भाषाभाषीका गरी कुल ४१ विधामा प्रतिस्पर्धामा रहेका कलाकार, श्रष्टा तथा सर्जकहरुलाई अनलाईन भोटिङ प्रकृया र निर्णायकहरुको मतको आधारमा सर्वोत्कृष्ट घोषणा गरी अवार्ड प्रदान गरिने निम अवार्डका कार्यक्रम संयोजक कमला जोशीले बताएकी छिन ।
कार्यक्रमको समापन एक भव्य समारोहको विच फाल्गुनको चौथो साता सम्पन्न हुने भएको छ । उक्त कार्यक्रममा रजत सम्मान, पत्रकारिता पुरस्कार लगायत सम्मान तथा पुरस्कारहरु समेत प्रदान गरिने आयोजकले वताएका छन् ।
विगत सात वर्ष देखी पुर्व मेचि देखी पश्चिम महाकाली सम्म देश भित्र र देश बाहिर रहेर नेपालमा बोलीने नेपाली लगायत अन्य विभिन्न भाषा भाषीहरुमा गीत संगीत तथा भिडियोहरु तयार पार्ने श्रष्ठा तथा सर्जकहरुलाई पिम नेपालले प्रोत्साहन स्वरुप समावेशी अवार्डको आयोजना हुदै आएको आयोजकले बताएका छन् ।
सातौं राष्ट्रिय समावेशी म्युजिक अवार्ड (निम अवार्ड) को लागि aventoz.com मार्फत अनलाइन भोटिङ पनि खुल्ला गरिएको छ ।
१.उत्कृष्ट राष्ट्रिय भाव
१. बाबु राम श्रेष्ठ : राष्ट्रिय एकताको प्रतिक
२. महेश राज थापाः मेरो आफ्नै जन्म भुमी
३. रोजी डंगोल श्रेष्ठ : मेरो मातृभुमी
४. राम प्रशाद अवस्थी : उठौं जनता उठौं
५. कर्मा : हाम्रो भावना त एउटै
२. उत्कृष्ट गजल गायन
१. संगीता राना प्रधान : चोखो माया
२. रुद्रशेखर शर्मा : किन
३. शशि विक्रम थापा : मेरो मरणको बेला
४. केशव पौडेल : तिमिलाई हेर्दा हेर्दै
५. राज सिग्देल : अनायास अन्जान
३. उत्कृष्ट आधुनिक गायक
१. यस कुमार : सुस्तरी सुस्तरी
२. रविन्द्र बर्तौला : सम्झन्छु म तिमिलाई
३. विष्णु भट्ट : छुट्नु पर्छ कसो गरु
४. कैलास भट्टराई : धेरै माया गर्छु
५. सिडि विजय अधिकारी : मन्द मन्द
४. उत्कृष्ट आधुनिक गायिका
१. मिना नेपाली : माया छ गाढा
२. एलिना चौहान : हे धोकेबाज
३. अनु चौधरी : बाडुली
४. बेनिषा पौडेल : सधै यस्तै मिठा कुरा
५. निता आचार्य : जिन्दगी त संगै जिउने हो ।
५. उत्कृष्ट आधुनिक संगीतकार
१. नरहरी प्रेमी : घर छोडेको मान्छे
२. कुमार थापा मगर : मैले दिएको चोखो माया
३. रामकुमार रिमाल : पुरा भयो सपना मेरो
४. कृति न्यौपाने : ए मेरो मनको राजा
५. गोविन्द मधुर आचार्य : एक दिन उज्यालो छाउला
६. उत्कृष्ट आधुनिक गीतकार पुरुष
१. टेक तामाङ : तिमी सागर
२. रोशन सिंह : किन मरिन म २
३. विजय खड्का गगन : आगो छैन धुवा छैन
४. दावा तामाङ : काली गोरी
५. केदार बरुवाल क्षेत्री : गाजलु
७. उत्कृष्ट आधुनिक गीतकार महिला
१. पद् मा लिंखा मगर : मन्द मन्द
२. हिमांसु रायमाझी गोधुली : दिन ढल्यो
३. सविता पोख्रेल : एक चिम्टी सिन्दुर
४. कृष्णा आचार्य रोशनी : तिम्रो याद
५. सरिता सापकोटा : बाडुली लाग्यो
८. उत्कृष्ट नव प्रतिभा गायक
१. टि एन बम्जन : मेरो साेधाई
२. निमा शेर्पा : भन आज
३. राजु भट्ट : यो मुल्याई
४. सन्त बहादुर दराई : पछ्यौरी
५. गोपाल पुनः “शिरोन” : मारुम
९. उत्कृष्ट नव प्रतिभा गायिका
१. करुणा वली : खर काटेर
२. इन्दिरा ढकाल : सुकेको रुख
३. प्रिति रिमाल : हाम्रो माया
४. सुमित्रा बुढा : मारुम
५. प्रिजा मिश्र : के छ विचार
१० उत्कृष्ट पप गायन
१. विनोद ढकाल : सेक्सी नाना
२. सारिका घिमिरे : कलियुगकी राधा
३. डेविट शंकर : तिमिलाई हेरेर
४. चेष्टर लिम्बू : जिवन एक संघर्ष
५. सिजम सिंजाली : टाढा नजानु
११. उत्कृष्ट लोक पप गायन
१. नविन कार्की : मान्छे होस इमान्दार
२. सुनिल दवाडी : गुँडैले चरी
३. मानस राज : मुड फ्रेस
४. लक्ष्मण श्री : म तिम्रै डल्ले हो
५. दिपेश श्रेष्ठ वैद्य : खाम भने खाम
१२. उत्कृष्ट लोक पप गीतकार
१. सुन्दरमान श्रेष्ठ : घुमाउला तिमिलाई न्युरोड बजार
२. देवेन्द्र के.सी : मान्छे होस ईमान्दार
३. अनिल तिखत्री : तिमिलाई हेरेर
४. आर के विवश : सोह्रै आना
५. सरला श्रेष्ठ : अधिकार बाडी देउ
१३. उत्कृष्ट लोक पप संगीतकार
१.लक्ष्मण पोख्रेल : अधिकार बाँडी देउ
२.सुवास श्रेष्ठ प्रधान : हुदैन माया
३.दिपक शर्मा : तिमिलाई हेरेर
४.मानस राज : मुड फ्रेस
५.भिम वि.सी : चस्मा लगाउनी
१४. उत्कृष्ट युगल गायन
१ शान्तिश्री परियार/महेन्द्र बराल : काली तरेर
२. निता आचार्य/ सिडि विजय अधिकारी : गरिदेउ विदा
३. मोहन श्रेष्ठ/ सहिमा श्रेष्ठ : अरे क्यानम
४. कर्ण राज गिरी/ कमला रेग्मी : लुकी लुकी
५. राहुल श्रेष्ठ/ मेलिना राई : मखमली चोली
१५ उत्कृष्ट मौलीक गीत
१. कल्पना सुनुवार : माया मिठो
२. पवन रानाभाट : पर्छ की पिर
३. डब्बु क्षेत्री : जिस्केर मस्केर
४ हेमन्त कान्छा : कोही मर्दा कसैको त
५. दिपक लाखे : रामदली
१६. उत्कृष्ट लोकदोहोरी शब्द
१. सागर रेग्मी : अनाथ
२. अमृत भारती : मुटु चसकेर हो
३. प्रल्हाद सुवेदी : सम्पती
४. सागर बास्तोला : गरिदेउ विदा
५. दिपक विवश अंसु : आँखैमा गाजलु
१७. उत्कृष्ट लोकदोहोरी लय
१. ऋषि खड्का : गरिदेउ बिदा
२. तेजश रेग्मी : पोखरा बगर
३. मोहन खड्का : है सानु
४. शम्भु कँवर : त्यो मन रुन्छ रुन्न
५. कुशल बेल्वासे : अनाथ
१८. उत्कृष्ट लोकदोहोरी गायक
१. राजु परियार : गुल्मी अर्धाखाँची
२. राम कुमार नेपाली : मुटु चसकेर हो
३. आलिफ खान : ऐना र काईयो
४. रमन रायमाझी : परानी
५. प्रकाश सपुत : सकम्बरी
१९. उत्कृष्ट लोकदोहोरी गायिका
१. सुद्धलक्ष्मी श्रेष्ठ : आँखैमा गाजलु
२. काव्य आचार्य : ऐना र काईयो
३. सञ्जु न्यौपाने : लामो कपाल
४. जयन्ती मगर : मुटु चसकेर
५. सुनिता बुढा क्षेत्री : घाम जस्तो चम्कीलो
२०. उत्कृष्ट मौलिक भिडियो
१. लिगेश भट्टराई : गाउँला
२. कमल एक्चै मगर : रामदली
३. केशव महर्जन : जगतया गरुवर गौतमबुद्ध
४. अरुण प्रधान : कमर लप लप करे
५. हरिश विजलाजी : कठैबरी
२१. उत्कृष्ट आधुनिक/पप निर्देशक
१. लक्ष्मण सुनार : बैरागी
२. पुजा ठकुरी : नोटमा विकेको माया
३. केशव राज भट्ट : राजाको भैसी
४. जिवि आग्री : राताे टिका
५. आदित्य बुढाथोकी : माया गरे तिमिलाइ
२२. उत्कृष्ट आधुनिक/पप मोडल पुरुष
१. सागर खनाल : म हाँस्दा
२. राज टाईगर : माया गरे तिमिलाई
३. दिनेश कठायत : नर्क
४. सागर एन.पी : सोह्रै आना
५. दिपेन्द्र राज गिरी : मानव
२३.उत्कृष्ट आधुनिक/पप मोडल महिला
१. सोफि धरेल : जिन्दगी त
२. अश्विीनी शाही : तिम्रो मनमा
३. निशा कार्की : सधै यस्तै मिठा कुरा
४. जेनेलिया श्रेष्ठ : मलाई मारिदेउ
५. सनिसा भट्टराई : छौं तिमि मुटुमा छौं
२४. उत्कृष्ट लोकदोहोरी निर्देशक
१. प्रविन थापा : रुन्न भन्दा भन्दै
२. सृजन बराल (ऋषि) : जारी
३. दिपेन्द्र तिमल्सिना : घर त गैरी गाउँ
४. बिनोद भण्डारी : त्यो मन रुन्छ रुन्न
५. डि.वी खड्का : घाम जस्तो चम्कीलो
२५. उत्कृष्ट लोकदोहोरी मोडल पुरुष
१. दामोदर सापकोटा : माछी फुर्लुङमा
२. दिपेन्द्र सोनाम : मुटु चसकेर हो
३. अभिषेक खड्का : मिहचुली मा हिउ
४. सागर लम्साल (बले) : सोल्टी सोल्टीनी
५. ईस्वर खाती : जारी
२६ उत्कृष्ट लोकदोहोरी मोडल महिला
१. स्मारिका ढकाल : त्यो मन रुन्छ रुन्न
२. एन जेड सानु : आँखैमा बस्छौ की
३. सरिता ढुङ्गाना : घाम जस्तो चम्कीलो
४. विनिता दाहाल : मायालु
५. प्रमिता राजघतानी : १८ प्लस
२७. उत्कृष्ट नव मोडल पुरुष
१. बसन्त उदास : बैरागी
२. गौरब मगर : तिमि मेरो
३. विशाल लामा : तम्रो फोटो
४. प्रज्वलराज भट्ट : मुटु रेटियो
५. गोविन्द पोख्रेल : आँखैमा थियौ
२८. उत्कृष्ट नव प्रतिभा मोडल महिला
१. सोनिका पौड्याल : ऐना अघि
२. सविना सानु : जिन्दगीमा हाँस्नै भुले
३. मिशेल घिमिरे : परिणाम
४. पुनम श्रेष्ठ : सुस्तरी सुस्तरी
५. साक्षी सुवाल : आज मैले देउता
२९.उत्कृष्ट कोरियोग्रफर
१. राहुल बराईली : तिमि नै हौ
२. सुरेन्द्र बसेल : कोल्टे पारेर
३. सियोन श्रेष्ठ : सत्य राम कसम
४. गम्भिर विष्ट : अरे क्यानम
५. सोम लामा : चोखो माया
३०. उत्कृष्ट म्युजिक एरेन्जर
१. कुमार थापा मगर : मैले दिएको चोखो माया
२. राकेश सोनी : टिपौ त भिरेमा
३. असोक राई : महार्दै थिए
४. सुदिप सागर : सकम्बरी
५. अनिल तुलाधर : न्याकुं कया वल छ
३१ उत्कृष्ट ध्वनी मिश्रण
१. मीन विष्ट : धड्कन
२. नरेन्द्र वियोगी : नदेखेको
३. प्रकाश मिश्र : मायाको भरिया
४. श्याम श्वेत रसाईली : अरे क्यानम
५. पुष्कर खत्री : सेक्सी नाना
३२ उत्कृष्ट छायाँकार
१. नवराज उप्रती : मुड प्रेस
२. विरेन्द्र भट्ट : मेरो लाहुरे
३. मनोज राज शाही : जिगु देय् जीत यः
४. चक्र बहादुर बराल : ओ लभ्ली
५. मुकेश हुमागाई : तिम्रो याद
३३. उत्कृष्ट भिडियो सम्पादक
१. बन्दे प्रसाद : राजाको भैसी
२. दिलसन शाह : जाउँ कतै
३. मिन रावल : गल्ती भए
४. पदम सुवेदी : कठै ऐना हेरी
५. अमृत चापागाई : मेरो लाहुरे
३४. नेपाल भाषा गीतकार
१. रामकृष्ण दुवाल : जिगु देय् जित यः
२. सुन्दरमान श्रेष्ठ : माया मतिना जक मखु
३. नातीकाजी महर्जन : बाला आपालँ
४. केशव महर्जन : वा जिन्दगीया पासा
५. वंशीधर बज्राचार्य : असं बजाः मंग बजाः
३५ नेपाल भाषा संगीतकार
१. मनराज नकर्मी : असं बजाः मंग बजाः
२. रामकृष्ण दुवाल : जिगु देय् जित यः
३. सुन्दर ब्यञ्जु : जिमी बाज्या
४. निल शाक्य : जोवन जिगु चुली
५. दिप तुलाधर : छंगु नगलय्..
३६ नेपाल भाषा गायन
१. मोहन शाक्य : असं बजाः मंग बजाः
२. सुद्धलक्ष्मी श्रेष्ठ : योम्ह छन्त मनया खः
३. एन्जिला सिंह श्रेष्ठ : जोवन जिगु चुली
४. सुन्दर व्यञ्जु : जिमि बाज्या
५. सरस्वती मानन्धर : छंगु नुगलय्..
३७. नेपाल भाषा भिडियो
१.विश्वास बज्राचार्य : असः बजाः मंग बजाः
२.रोहिया महर्जन : चकना व. चकना
३.दर्शन विर शाक्य : जिगु देय् जित यः
४.बाबुकाजी जल्मी : वा जिन्दगीया पासा
५.रामकृष्ण खड्गी : ज्वरा ज्वरा पर्सो
३८. डेउडा गीत
१. गोपाल दयाल : साली डेउडा
२. गोर बहादुर कार्की : सिंजा खोला
३. हिक्मत शाही : दरिय
४. शान्ति शाही : पहाडकी मैना चडी
५. उमाशंकर जोशी : सुवाकी सौराई
३९. उत्कृष्ट मैथली/भोजपुरी गीत
१. प्रेमनारायण झा : आजुक दिन शुभमंगल हो
२. सतेन्द्र जी : कमर लप लप करे
३. हरुन रसिद : बिन्दिया तोहर गे
४. किशोर बतास : अहाँ हमर रानी
५. रञ्जन राउत : इजोरीयाके चाँद २
४० मैथली/भोजपुरी गायन
१. कुमार सुरज : बेटीपर नही करु अत्याचार
२. कंचन महतो : जितिया पावेन
३. विरेन्द्र कुमार झा : तुतै तोईड देल्ही हमर दिल
४ पुजा श्रीवास्तव : अहाँ हमर रानी
५. सतेन्द्र जी : कमर लप लप करे
४१ मैथली/भोजपुरी भिडियो
१. रानी थापा मगर : कंगना खन्कैया हमर
२. बद्री शाह : बेटीपर नही करु अत्याचार
३. काजल कर्ण : अहाँ हमर सपना छि
४. मुन्ना कुमार : बिन्दिया तोहर गे
५ विक्रम गुप्ता : रसिली है हमरा नाम
काठमाडौं - गीतकार/साहित्यकार अनु शाहको कवितासङ्ग्रह ‘अनुराग’ लोकार्पण गरिएको छ । काठमाडौंमा एक विशेष समारोहबीच शाहको कवितासङ्ग्रह पूर्वप्रधानमन्त्री एवं नेकपा एमालेका अध्यक्ष केपी शर्मा ओलीको प्रमुख आतिथ्यतामा लोकार्पण गरिएको हो । मिलाप मासिक र अनुराधा फिल्मस् इन्टरनेशनल प्रालिको आयोजनामा भएको कार्यक्रममा लोकार्पित पुस्तकमा वरिष्ठ साहित्यकार एवं हिमालय टाइम्स दैनिकका प्रधान सम्पादक प्रा. पुरुषोत्तम दाहाल र वरिष्ठ चलचित्रकर्मी प्रकाश सायमीले कृतिको समीक्षा गर्नुभएको हो ।
प्रा.दाहालले रुसी कवि पुस्किनको कविताका पंक्तिको चर्चा गर्दै अनुसँग यी पंक्ति मिल्ने सुनाउनुभयो । उहाँले साहित्यकार, कलाकार, सम्पदाककर्मी, भाषासेवी, लेखक र संस्कृतिकर्मीलाई राष्ट्रका गहना भनेर सम्बोधन गर्ने प्रचलन रहेको भन्दै आफू यो भनाइमा सहमत नभएको धारणा राख्नुभयो । उहाँले भन्नुभयो, ‘कलाकार, साहित्यकार, लेखक, भाषासेवी, सम्पदाकर्मी, संस्कृतिकर्मी सबै नै राष्ट्रका स्पन्दन हुन् । राष्ट्रलाई बचाउने प्राण हुन् । राष्ट्रका धड्कन हुन्,’ उहाँले भन्नुभयो, ‘गहना, आभूषण भनेर मन लागे लगाउने, नलागे फुकालेर राख्ने वस्तु जस्तो यी ‘स्पन्दन’ होइनन् । मेरो आग्रह छ लेखक, साहित्यकार, कलाकार, भाषासेवी, सम्पदाकर्मी, संस्कृतिकर्मीलाई आभूषण नभनौं यी स्पन्दन हुन् धुकधुकी हुन् ।’
प्रमुख अतिथि पूर्वप्रधानमन्त्री ओलीले कृतिमा रहेका कविताको चर्चा गर्दै अनुका कविताको तारिफ गर्नुभएको थियो । उहाँले अनुको स्वास्थ्यलाभको कामना गर्दै आत्म विश्वास सबैभन्दा ठूलो ओखती रहेको अनुभव सुनाउनुभयो । आफ्नो स्वास्थ्यको अनुभव सुनाउँदै उहाँले पछिल्ला खोज अनुसन्धानले जटिल रोगहरू पनि निको हुँदै गएको बताउनुभयो । कतिपय आफ्ना कुरालाई नबुझेर विरोध गर्नका लागि मात्रै चर्चामा ल्याउने गरेको उहाँको भनाइ थियो । फरक प्रसंगमा उहाँले कम्बोडियामा तीन हजार करोड लगानी गरेको पत्ता लगाउन चुनौती दिनुभएको थियो । अध्यक्ष ओलीले सो कुरा सही ठहरिए एक हजार थपेर दिने चुनौती दिनुभएको हो । ‘कम्बोडियामा तीन हजार करोड मैले राखेको छु भने धेरै नाफा हुने बिजनेस दिन्छु, ‘देशको यत्रो पैसा लुकाएको रहेछु भने पत्ता लगाउनुहोस्, धेरै त छैन एक हजार रुपैयाँ थपेर सबै दिन्छु ।’ आफू र एमालेलाई बदनाम बनाउन विदेशमा पैसा लगानी गरेको छ भन्नेजस्ता आरोप लगाइने गरिएको ओलीको भनाइ थियो ।
प्रकाशकका तर्फबाट अनु शाहका श्रीमान् सूर्य चन्दले स्तन क्यान्सरबाट पीडित रहनुभएकी आफ्नी श्रीमतीलाई थाहै नदिइकन यो पुस्तक तयार पारेको बताउनुभयो । उहाँले अनुलाई सप्राइज दिनका लागि पुस्तक तयार गरेको भए पनि पछि जानकारी गराएको सुनाउनुभयो । क्यान्सरसँग लडनका लागि अनुलाई यो पुस्तकले थप हौसला मिलेको उहाँको भनाइ थियो ।
मिलाप मासिकका सम्पादक कृष्ण भुसालले स्वागत मन्तव्य राख्नुभएको कार्यक्रममा नेपाल फिल्म सोसाइटीका अध्यक्ष एवं वरिष्ठ अभिनेता कृष्ण मल्लले अनु एक कुशल कलाकार पनि भएको सुनाउँदै उहाँको कविता कृृतिको चर्चा गर्नुभएको थियो । कृतिकार अनु शाहले कृतिमा रहेका कविताका केही पंक्ति वाचन गर्दै सबैको साथ सहयोगका लागि धन्यवाद दिनुभएको थियो । उहाँले सबैले समयमै आफ्नो स्वास्थ्यको जाँच गर्नुपर्ने सुझाब दिनुभएको थियो ।
कार्यक्रममा रिपोर्टस क्लबका अध्यक्ष ऋषि धमलाले श्रीमान् सूर्य चन्द र अनु शाहको जोडिको प्रशंसा गर्दै सूर्यले अनुकरणीय कार्य गरेको बताउनुभयो । सो अवसरमा मिलापको कभरमा आउने व्यक्तित्वलाई कभर सम्मान पनि अर्पण गरिएको थियो । पूर्वप्रधानमन्त्री ओली, साहित्यकार वसन्त श्रेष्ठ, अनु शाह र सङ्गीतकार दीपक शर्मालाई कभर सम्मान प्रदान गरिएको थियो ।
यस्तै कृतिको भूमिका लेखन, सम्पादन तथा प्रकाशनमा सहयोग पुर्याउने विभिन्न व्यक्तित्वलाई ‘अनुराधा फिल्मस् इन्टरनेशनल विशेष व्यक्तित्व सम्मान’बाट विभूषित गरिएको थियो । यो सम्मानबाट वरिष्ठ साहित्यकार खेमनाथ दाहाल, प्रकाश सायमी, अनेसास बोष्टन च्याप्टरका अध्यक्ष महेश्वर पन्त, वरिष्ठ गीतकार अमर वान्तु, चलचित्र निर्देशक माधब राज खरेल, नेपाल सेल्फ डिफेन्सका अध्यक्ष डा. डिबी राणपाल , सम्पादक रमेश दाहाल, पत्रकार गीतकार गीता अधिकारीलाई सम्मान गरिएको थियो ।
यस्तै, शेखर खनाल, सुमन वैरागी, व्यवसायीरसमाजसेवी प्रकाश श्रेष्ठ, रश्मिला श्रेष्ठ, राजेश विशुराल, दुर्गा विशुराल, नरेश पाण्डे, निकिता पाण्डे, गायक समाजसेवी लक्षमणश्री, ट्याटु आर्टिस सुमिना श्रेष्ठ, युवा पर्यटन व्यवसायी बालकृष्ण खड्का, व्यवसायी रेशमबहादुर थापा, सौन्दर्यकर्मी रेणु रानामगर, रचना शाक्य, देवी महर्जन, फेशन डिजाइनर काजल शर्मा, कीर्तिमानी सगरमाथा आरोही पुरुषोत्तम नेपाली, भिडियो निर्देशक प्रहिृल कार्की र मानवअधिकारकर्मी राजु बञ्जाडेलाई सम्मानित गरिएको थियो ।
सञ्चारकर्मी सरोज कोइरालाले सहजीकरण गर्नुभएको कार्यक्रममा पूर्वसांसद एवं गायिका कोमल वली, शान्ता चौधरी, अन्तर्राष्ट्रिय नेपाली साहित्य समाजका पूर्वअध्यक्ष एवं साहित्य पत्रकार संघ अध्यक्ष राधेश्याम लेकाली, कोशी प्रदेश सांसद मीना श्रेष्ठ, वरिष्ठ अभिनेत्री सर्मिला मल्ल, चलचित्र कलाकार संघका अध्यक्ष मोहन निरौला, द्वन्द्व कलाकार संघका अध्यक्ष नारायण प्रधान, विशिष्ट कलाकार लय संग्रौला, पशुपति क्षेत्र विकास कोषका निर्देशक डा।घनश्याम खतिवडा, अनेसास नेपाल च्याप्टरका अध्यक्ष राजेन्द्र केसी, गीतकार संघका अध्यक्ष वसन्त वित्यासी थापा, चलचित्र कलाकार संघका निर्वतमान अध्यक्ष रविन्द्र खडका, नायक विक्रान्त बस्नेत, वरिष्ठ कलाकार मदनदास श्रेष्ठ, वरिष्ठ संगीतकार राजु सिंह, वरिष्ठ गायिका देवीका बन्दना, निर्देशक समाजका अध्यक्ष जनकदीप पराजुली, चलचित्र संघका वरिष्ठ उपाध्यक्ष गोपालकाजी कायस्थ, संगीतकर्मी संघका अध्यक्ष मिलन मोक्तान, गीतकार संघका पूर्वउपाध्यक्ष भरत बमजन, प्राविधिक संघका अध्यक्ष पुस्कर लामा, गीतकार निर्देशक गणेश सुवेदीलगायत विभिन्न संघसंस्थाका विशिष्ठ व्यक्ति र सञ्चारकर्मीको बाक्लो उपस्थिति रहेको थियो ।
श्रीराज
डा. करण सिंह ठगुन्ना उहाँ ठूलो र सुन्दर होइन असल र सक्षम हुनुहुन्छ । राष्ट्रवादी हुनुहुन्छ, स्वाभिमानी हुनुहुन्छ, भलाद्मी हुनुहुन्छ । ठूलाहरूमा देखिने स्वार्थ, अहं र केही हदमा पाइने मानवीयताको अभाव सायद उहाँमा छैन । साना ठूला सबैसँग समान व्यवहार र सादा–परिश्रमी जीवन संभवतः उहाँको जीवनदर्शन हो भन्ने अनुभव भयो । डा. ठगुन्ना विदेशमा आफ्नो अध्यापन सकाएर विदेशी भुमीमा पनि आफ्नो नाम उच्च श्रेणीमा हुँदाहुँदा नेपाली भुमीमा आएर आफ्नो जिवन र कर्म आफ्नो मातृभुमीमा अर्पण गर्नुभएको छ । The University of Alabama बाट Doctor of Philosophy – PhD, Quantitative Finance and Applied Mathematics अनि The University of Alabama बाट Master’s degree, Applied Mathematics अध्ययन गर्नुभएका डा. ठगुन्ना विश्वका शक्तिशाली र विकसीत मुलुकहरु अमेरीका, यूरोप जस्ता मुलुकमा पनि आफ्नो नाम उच्च श्रेणीमा राख्न सफल बन्नुभएको छ । नेपाली भुमीमा क्षमतावान व्यक्तित्वको धेरै खाँचो छ । ज्ञान नै सर्वशक्तिमान हो । ग्लोबल कलेज ईण्टरनेशनलमा प्रिन्सिपलको ओहोदामा रहेर आफ्नो मातृभुमीमा रहि शिक्षा क्षेत्रमा प्रभुत्व जमान सफल डा. करण सिहं ठगुन्ना आफ्नो दैनिकी कर्म गरी विताउदै आउनुभएको छ ।
डा. ठगुन्ना शिक्षक देखि विद्यार्थी, नेता देखि कार्यकर्ता, कलाकार देखि सल्लाकार, विशिष्ट श्रेणीमा रहेका हरेक क्षेत्रका व्यक्ति अनि देश विदेशमा रहनुहुनेण् सम्पूर्ण शिक्षित वर्गहरु सँग घनिष्ट सम्बन्ध कायम गर्दै आफ्नो दक्षतालाई सार्थक बनाउन सफल रहनुभएको छ । ज्ञान ले नै भविष्यको सहि मार्गदर्शन गर्न सक्छ । ज्ञानी नै सच्चा सक्षम प्रामाणित हुन्छ । बिद्धान्, अब्बल, पारदर्शि शब्द वा सुनाईमा मात्र सिमित होइन बास्तविकतामा अब्बल त्यो हो जो ज्ञानले भरिपूर्ण हुन्छ ।
मेरो जिवनको शिलालेखमा परिश्रम, कर्म नै जिवन हो भनेर खोपिएको छ । २ दशक छुन लाग्यो आजसम्मको यात्रामा धेरै अनुभव प्राप्त भयो । संसारका ठूला उद्योग, व्यापरीसँग नजिकिएर कर्म गर्ने मौका पाए । उक्त क्रममा उच्चवर्ग, बुद्धिजिवी, सक्षम लिडरसँग नजिकीने मौका मिलेर नजिकबाट लिडरको क्षमता र व्यवहार नियाल्ने अवसर पाए । सुनजस्तै देखिने वा सुनकोशी नदिमा सुन पाइने भएकोले सुनको अर्थमा सुनकोशी नदि हिरण्य रहेको होइन । अस्तित्वबोधको आकाशबाट आएको रापिलो सत्यताको चम्किलोपनतालाई छिचोल्दै हिरण्येश्वर पर्वतबाट निस्कीएर हिरण्य कौशिकी भन्ने नाम रहन गएको रहेछ । पृथ्वीनारायण साहले नेपाल एकिकरण गरे रे । चित्रमा एउटा औंला उठाएको मात्र देखेर दङ्ग परिन्छ । तर उहाँको विगतको ध्यान, तपस्याको बोध मात्र उहाँलाई र यो देशको माटोलाई मात्र थाहा छ । बनाउन धेरै गाह्रो छ बिग्रन त तुरन्छ एउटा डोजरले गर्ने काम हो ।
सत्य, चन्द्र र सूर्य कहिल्यै लुक्दैन । कोहिली र कागको अन्तर देख्दा नदेखिए पनि बास्तवमा धेरै छ । अरुलाई जस्तै मलाई पनि मेरो कर्मथलोको माया लाग्छ र चिन्तापनि किनकी भोली पनि मलाई यहि थलोमा कर्मको ध्यान गर्नुछ र यहिबाट प्राप्त ज्ञानले अगाडि बढ्नुछ र बरदानले जिवीकोपार्जन गर्नुछ । कर्मथलोको सान होस् मान होस्, नाम होस् र भविष्य होस भन्ने चाहाना हुन्छ । आफुले टेक्ने भुमी नचर्कियोस्, नफाटोस् भन्ने इच्छा हुन्छ । लिडर त्यो बन्न सक्छ जो अरु ले लिडर भनि स्वीकार्छ । राजनितीक होस वा सरकारी वा व्यक्तिगत राष्ट्र होस् या व्यवसाय हरेक क्षेत्रमा सक्षम लिडर को खाँचो रहन्छ । सहि मार्गदर्शनको जरुरी हुन्छ । लिडरलेनै त्यो पिलर हो जसले पूरै बोझ उचालि ठिगं उभिएको हुन्छ । जुन क्षेत्रमा काबिल लिडर रहन्छ त्यहाँ नै उन्नती हुन्छ, समृद्धि हुन्छ, विकास हुन्छ र त्यहाँ वरिपरी मात्र सुखको राघ चारैतिर फैलिरहन्छ । सफल र उज्जवल भविष्यको चित्र चम्किरहन्छ ।
काठमाडौं – नेपाली चलचित्रका केही आयाम र पात्रहरुमा आधारित गैरआख्यान पुस्तक ‘क्लोज-अप’ सार्वजनिक गरिएको छ । शनिवार काठमाडौंमा आयोजित एक कार्यक्रमबीच चलचित्र पत्रकार जीवन पराजुलीद्वारा लिखित पुस्तकको सार्वजनिकीकरण गरिएको हो । पुस्तकलाई अभिनेत्री करिश्मा मानन्धर, निर्देशक तथा अभिनेत्रीद्वय दीपाश्री निरौला र झरना थापा, चलचित्र विकास बोर्डका अध्यक्ष दयाराम दाहाल, नेपाल पत्रकार महासंघका अध्यक्ष विपुल पोखरेल, निर्देशक नारायण पुरी, कवि एवं फिल्म निर्देशक राजेन्द्र शलभ लगायतले संयुक्त रुपमा विमोचन गरेका हुन् ।
फिल्म निर्देशक तथा समीक्षक दीपेन्द्र लामाले सम्पादन गरेको पुस्तक ३ सय ६३ पृष्ठको छ । ‘अनि सुरु भयो नेपाली चलचित्र उद्योग’, ‘राजेश हमाल स् युगदेखि युगसम्म’, ‘भारतबाट नेपाली चलचित्र स् सीमानाले अलग, भाषा र सिर्जनाले एक’, ‘साँघुरो छ आधा आकाश’, ‘चलचित्र निर्देशनमा चौथौं अंग’ र ‘अन्त्यमा’ गरी ६ खण्डमा विभाजित पुस्तकमा विभिन्न कालखण्ड र ति कालखण्डका चलचित्रकर्मीहरुको अनुभव, भोगाई र संघर्षलाई समेटिएको छ ।
कार्यक्रममा निर्देशक राजेन्द्र शलभले पुस्तकमाथि टिप्पणी गरेका थिए । उनले ‘क्लोज(अप’ एउटा राम्रो दस्तावेज भएको बताउँदै नेपाली चलचित्रलाई नजिकबाट जान्न र बुझ्न चाहनेहरुका लागि उपयोगी हुने धारणा राखे । उनले पुस्तकको अर्को भाग पनि आउन आवश्यक रहेको र छुटेका अन्य पात्रहरुका अनुभवलाई समेट्न लेखकलाई सुझाएका छन् ।
कार्यक्रममा अभिनेत्री करिश्मा मानन्धरले डिजिटलको युगमा धेरै कुराहरु इन्टरनेटबाट थाहा पाउन सकिने भएपनि किताबमा जस्तो विश्वास आफूलाई अरुमा नलाग्ने बताइन् । ‘किताबको आफ्नै महत्त्व छ । आजका दिनमा पनि म विश्व सिनेमाको बारेमा जान्न किताब नै खोज्ने गर्छु । किनकि, किताबमा म वास्तविकता भेट्छु । ‘क्लोज(अप’ले पनि नेपाली चलचित्रलाई थप नजिकबाट चिनाउनेछ भन्नेमा विश्वस्त छु,’ उनले भनिन् ।
निर्देशक तथा अभिनेत्री झरना थापाले ‘क्लोज(अप’ले नेपाली चलचित्रकर्मीलाई प्राण भरिदिएकोमा खुसी व्यक्त गरिन् । निर्देशक दीपाश्री निरौलाले भने ‘क्लोज(अप’लाई आफूले नेपाली चलचित्र र चलचित्रकर्मीहरुको दस्तावेजको रुपमा लिएको धारणा राखिन् । उनले कार्यक्रममा भनिन्, ‘चलचित्रकर्मीहरुको यात्रा लाइमलाइटमा रहँदासम्म मात्र देखिन्छ । लाइमलाइटमा हुँदासम्म सबैले वाहवाही गर्छन् तर त्यसपछि हामी थियौं र १ भन्ने खालको स्थिति छ । ‘क्लोज(अप’ले चलचित्रकर्मीलाई लिपिवद्ध गरिदिएको महशुस गरेकी छु ।’
त्यस्तै, चलचित्र विकास बोर्डका अध्यक्ष दाहालले ‘क्लोज(अप’लाई उत्कृष्ट र सुन्दर सुरुवातको रुपमा ब्याख्या गर्दै भने, ‘नेपाली चलचित्र पत्रकारिता सतहीमात्र भएको अवस्थामा विश्लेषणात्मक लेखसहितको पुस्तकले चलचित्र पत्रकारितालाई नै नयाँ ढंगबाट लैजाने विश्वास लिएको छु । पुस्तकले नेपाली चलचित्रको समग्र इतिहास र पात्रलाई समेट्न नसके पनि भोलीका दिनमा अझ फराकिलो रुपमा पुस्तक ल्याउन म लेखकलाई आग्रह गर्छु ।
पुस्तकबारे कार्यक्रममा अभिनेता उत्तम प्रधान, निर्देशकहरु नारायण पुरी, दिनेश डिसी, पत्रकार महासंघका अध्यक्ष विपुल पोखरेल लगायतले पनि बोलेका थिए । कार्यक्रममा लेखक पराजुलीले पुस्तकमा धेरै पाटो र पात्रहरु समेटिन छुटेको भए पनि चलचित्रको इतिहास झल्किने घटना र सम्बन्धित पात्रका व्यक्तित्वलाई समेटर अरु पुस्तकहरु पनि क्रमशः लेख्दै जाने बताए ।
कार्यक्रममा लेखक पराजुलीले भने, ‘मैले लेखनको एउटा तिर्खा मेटाउन चलचित्र क्षेत्रको केही अंशलाई मात्रै टिपेर पुस्तकको आकार दिएको छु । यो एउटा सुरुवात मात्र हो । पुस्तकलाई पहिलो खण्डको रुपमा मात्र लिन सकिन्छ । पहिलो खण्ड यस अर्थमा कि चलचित्रको इतिहास झल्काउने धेरै कुराहरु लेख्न बाँकी नै छ । त्यस्ता धेरै व्यक्तित्वहरु हुनुहुन्छ, जसले नेपाली चलचित्रलाई आजको स्थानसम्म पुर्याउन योगदान दिनुभएको छ । उहाँहरुका बारेमा लेख्न बाँकी नै छन् ।’
ठुलोपर्दा मिडियाले प्रकाशन गरेको पुस्तकलाई किताब यात्राले अनलाइन बजार व्यवस्थापन गरेको छ । यूरोपका विभिन्न देशहरु र थाईल्यान्ड, भारत, दक्षिण कोरिया, अष्ट्रेलिया लगायतका देशहरुमा पनि सार्वजनिक गर्ने तयारी गरिएको कार्यक्रममा बताईयो । ५९९ रुपैयाँ मुल्य रहेको पुस्तक यसै साताबाट देशभर तथा अमेजन मार्फत संसारभर उपलब्ध हुने जानकारी गराइयो । कार्यक्रममा संचारकर्मीसहित चलचित्र क्षेत्रका साथै अन्य विभिन्न क्षेत्रसँग सम्बन्धित व्यक्तित्वहरुको उपस्थिति रहेको थियो ।
धनगढी - सुदूरपश्चिम प्रदेशमा कोरोना भाइरस (कोभिड–१९) को तेस्रो लहर फैलिएपछि पहिलो पटक गत पुस ३० गते सेती प्रादेशिक अस्पतालमा उपचाररत एकजना संक्रमितको मृत्यु भएको थियो । २९ पुसमा संक्रमण पुष्टि भएर प्रादेशिक अस्पतालको कोभिड अस्थायी अस्पतालमा उपचाररत कैलालीको कैलारी गाउँपालिका–५ की ५३ वर्षीया महिलाको मृत्यु भएको थियो ।प्रादेशिक अस्पतालकाअनुसार कोरोना भाइरसविरुद्धको खोपको पहिलो मात्रा लगाएपनि मिर्गौला, मधुमेह र फोक्सोमा पानी भरिने समस्याका कारण ती महिलालाई बचाउन सकिएन ।
सेती प्रादेशिक अस्पतालमै ४ माघमा गोदावरी नगरपालिका–४ का ७५ वर्षीय पुरुषको उपाचारकै क्रममा मृत्यु भयो । कोरोनाविरुद्धको खोप नलगाएका ती पुरुष २३ पुसमा अस्पताल भर्ना भएका थिए । उच्च रक्तचाप र संक्रमण पनि भएपछि उनको मृत्यु भएको अस्पतालले जनाएको छ ।त्यसको तीन दिनपछि प्रादेशिक अस्पतालमै अर्का कोरोना संक्रमितको मृत्यु भयो । २६ पुसमा कोरोना संक्रमण पुष्टि भएर उपचार गराइरहेका कञ्चनपुरको कृष्णपुर नगरपालिका–२ का ५२ वर्षीय पुरुषको मृत्यु भएको थियो । अस्पतालकाअनुसार उनले कोरोनाविरुद्धको खोप लगाएका थिएनन् । मिर्गौला, मुटुसम्बन्धी समस्या भएका ती पुरुष निमोनियाका बिरामी थिए ।कोरोना संक्रमणका कारण वृद्धवृद्धा मात्रै होइनन् युवाहरुको पनि मृत्यु भएको अस्पतालको तथ्यांकले देखाउँछ । तर उनीहरु मध्ये अधिकांश खोप नलगाएका र कुनै न कुनै खालको दीर्घरोगी भएका मानिसहरु बढी छन् ।
१६ माघमा अस्पतालमा उपचाररत कञ्चनपुरको कृष्णपुर नगरपालिका–१ का ३५ वर्षीय कोरोना संक्रमित पुरुषको मृत्यु भयो । ती पुरुषले पनि खोप लगाएका थिएनन् । उनी नसा र टाउकोसम्बन्धी रोगले ग्रसित थिए ।सेती प्रादेशिक अस्पतालका सूचना अधिकारी दीलिपकुमार श्रेष्ठकाअनुसार कोरोना भाइरसको तेस्रो लहर अर्थात ओमिक्रोन भेरियन्ट फैलिएयता अस्पतालमा उपचारका लागि पुगेका १० जना संक्रमितको मृत्यु भइसकेको छ । उनीहरु मध्ये ७ जना दीर्घरोगी र कोरोनाविरुद्धको कुनै पनि खोपको मात्रा नलगाएका संक्रमित छन् भने दुई जनाले कोरोनाविरुद्धको खोपको पहिलो मात्रा लगाएका छन् । मृत्यु भएका एक जना संक्रमितले भने खोपको दुवै मात्रा लगाएका व्यक्ति रहेको श्रेष्ठले बताए ।
श्रेष्ठकाअनुसार कोभिशिल्ड खोपको दुवै मात्रा लगाएकी धनगढी उपमहानगरपालिका–३ बस्ने ७४ वर्षीया संक्रमित महिलाको केही दिन अघि मात्र उपचारका क्रममा मृत्यु भएको थियो । श्वासप्रश्वास सम्बन्धी बिरामी भएकी ती महिलाको मुटुमा समस्या थियो भने क्षयरोग(टीबी) पनि भएको थियो । कोरोना भाइरसको तेस्रो लहरमा धेरै मानिस संक्रमित भएपनि मृत्युदर कम हुनुमा खोपको प्रभाव भएको चिकित्सकहरु बताउँछन् ।
सेती प्रादेशिक अस्पतालको कोभिड विभाग प्रमुख समेत रहेका फिजिसियन डाक्टर शेरबहादुर कमर भन्छन्,‘कोरोनाविरुद्धको खोप लगाएका मानिसहरुमा संक्रमण भएपनि बृद्धि विकास हुन नपाउने भएकाले जटिल स्वास्थ्य समस्या भएको देखिँदैन ।’डाक्टर कमरले दीर्घ रोगीहरुलाई कोरोनाविरुद्धको खोप लगाउँदा थप स्वास्थ्य समस्या सिर्जना हुन्छ भन्ने गलत बुझाइले धेरै मानिसले खोप नलगाएको पाइएको बताउँदै त्यसैको परिणाम संक्रमितको मृत्यु भइरहेको जनाए । खोपले कोरोना संक्रमण नरोक्ने तर संक्रमण भएपछि जटिल अवस्थामा जान रोक्ने भएकाले छुटेका सबैलाई खोप लगाउनुपर्ने सुझाव उनको छ ।‘कोरोना पनि एक प्रकारको सरुवा रोग भएको कुरा तपाईं हामी सबैलाई थाहा भइसकेको छ । यसबाट बच्न स्वास्थ्य सुरक्षाका मापदण्डको पालना गर्नैपर्छ,’ डाक्टर कमरले भने, ‘भ्याक्सिनले कोरोना संक्रमणबाट हुने जटिलतालाई रोक्न, शरीरमा भाइरस प्रवेश गरेपछि बृद्धि विकास हुन दिँदैन । त्यसैले सबैले अनिवार्य रुपमा खोप लगाउन आवश्यक छ ।’